Gökçer Tahincioğlu & Namık Durukan
DEM Parti Eş Lideri Tuncer Bakırhan, MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin sözlerine sert reaksiyon göstererek, “AKP, mevcut tavrından duruşundan vazgeçmeli. Kurucu takımdan AKP’liler bile ‘kayyımın büyüğü bize atandı’ diyorlar. MHP, AKP’ye atanmış kayyımdır. İktidar, seçim için bunları söylemiyorum. MHP’nin ipi ile inilen kuyuda kalınır. ‘Meclisten at, belediyesini gasp et, halayını yasakla; partiyi kapat, idam sehpasını kur.’ Hitler bile o denli değil. Sen kimsin? Bin yıllardır bu coğrafyada yaşamış, kadim halklardan birisi. Ayıptır. ‘Devletin maaşını alıyor’ diyor. 30 milyon Kürt, devlete vergi ödüyor. Bizi seçen Kürtler, Türkiyeli devrimciler, Türkiyeli çeşitli halklar ve inançlar vergi veriyor. Biz çetelerin, mafyaların vergisi ile buraya gelmedik ki? Sen kimsin yani sahip gören? Bugün bize meydan okuyan emin ol yarın Cumhurbaşkanı’na okuyacak. Buna emin olabilirsiniz. Yarın AKP’lilere okuyacak. Bu gücü, kudreti kim vermiş? Allah aşkına tek bir tane yapmış olduğu yapıtı söyleyin, ne yapmış MHP? Hükümet düşürmekten, erken seçime götürmekten, kriminal işlerin merkezi olmaktan öteki ne yapmış?” dedi.
Bakırhan, T24’ün Ankara ofisini ziyaret ederek, gündeme ait gelişmeleri kıymetlendirdi. Bakırhan’ın açıklamaları şöyle:
– MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli, DEM Parti’nin kapatılmasını, milletvekillerinin maaşlarının hazineye aktarılmasını istedi. Açıklamayı nasıl değerlendiriyorsunuz?
MHP nitekim Türkiye’de oyun kurma peşinde değil. AKP, ‘ikinci yüzyıl inşası diye başladı’ lakin MHP ile bir inşanın, bir demokrasinin, daha rahat nefes alınacak bir tabanın oluşmasının imkânı yok. Daima kendisini sahip gören, üstenci, hakaret ve küfürlerle başta partimiz olmak üzere muhalefeti sindirmeye çalışan bir anlayışla karşı karşıyayız. Bizi sanırım bu toprakların kesimi olarak görmüyor. Biz buradayız, bin yıllardır buralardayız, buralarda olmaya devam edeceğiz. MHP muhalefetin, mevcut iktidar siyasetlerine tenkitlerini sindiremiyor. MHP’nin yaklaşımına dikkat ederseniz bugüne kadar Türkiye’deki rastgele bir sorunun tahliline dönük olumlu tek bir programı, planı yok. Daima eleştireni tehdit eden, tenkitler karşısında kendisini konumlayan ve aslında siyasete ilişkin olmayan bir lisanı kullanmaya çalışıyor. Türkiye’de bugüne kadar siyaset lisanı böylesine tabana düşmemişti.
“Küfür ve hakareti çektiğinizde üç beş söz kalmıyor”
Konuşmalarının tamamını önümüze koyup baktığımızda emin olun küfür ve hakaretleri çektiğimizde üç beş söz kalmıyor. Artık düşünün, bu anlayış Türkiye’de iktidarda, yani iktidarın ortağı. Böylesine çözümleyici olmayan hakaret, tehdit lisanı kullanan bir iktidar ortağının Türkiye’yi yeni bir yüzyıla taşıma imkânı var mı, yok. Bizi tehdit ediyor, muhalefetimizden rahatsız oluyor. En son ‘Ekmek ve Adalet’ buluşmalarından ötürü Türkiye’nin gerçek fotoğrafını daha yeterli aslında görmüştük. Yerinde tespit ettik. Emeklilere sahip çıkmamızdan rahatsız oluyorlar. Etrafın, tabiatın tahrip edilmesini teşhir ettiğimiz için rahatsız oluyorlar. Sokak hayvanları ile ilgili çıkan maddedeki muhalefetimizden rahatsız oluyorlar. Münasebetiyle gerçek manada muhalefet yaptığımız için daima terörize etmeye çalışıyor.
“Asıl kapısına kilit vurulacak parti MHP”
Biz Türkiye halklarına olan saygımızdan ötürü bu türlü bir lisanı kullanmayı düşünmüyoruz. Hakaret eden bu faşist zihniyet, anlayış karşısında söyleyeceğimiz tek bir şey var. Biz bunu tanıyoruz, bu lisan bizim uğraşımızı engelleyemeyecek. Çetelerle, mafyalarla günün her dakikası, her saati poz veren, fotoğraf veren; onlar için yasal düzenlemeler çıkaran ve bunu aleni, açık bir biçimde yapan bir siyasi partinin bu ülkeye, bu ülkenin geleceğine, halklarına verebileceği bir şey yoktur.
Asıl bağımsız, tarafsız bir yargı olsaydı kapısına kilit vurulacak partinin hangisi olduğunu bence çok düzgün görürdük. Sinan Ateş cinayeti… Güpegündüz çakarlı araçlarla bir insan katlediliyor. Her şey açık, aleni bir formda ortada. Böylesine pervasızca bir akılla karşı karşıyayız. Biz bu toprakların gerçek bileşenlerinden birisiyiz.
“Bu tehditlere pabuç bırakmayız”
Bu tehditlere pabuç bırakmayız. 90’ların cinayet şebekelerine bırakmadık, eyvallah etmedik. Haklı davamızı devam ettirdik. Bundan sonra da o denli edeceğiz. Onlarla tıpkı lisanı de kullanmak istemiyoruz. Bu faşist zihniyet bir gün kesinlikle bu topraklarda hak ettiği yeri bulacaktır.
Bölgede yaşanan olaylar kazınırsa aktörler ortaya çıkar
– Bu lisanın yarattığı bir tehlike yok mu? Daha önce eşzamanlı biçimde parti binalarına taarruz yapıldığını, İzmir’de cinayet işlendiğini gördük. Bu türlü tehditler geliyor mu?
Bölgede işlenen her olay aslında, biraz kazınırsa, ardındaki bence aktörler çok muhakkaktır. Bu toprakları zehirliyor. MHP’nin lisanı halkları uzun vadede karşı karşıya getirecek bir yer yaratıyor. Hengameden, gürültüden, parmak sallamadan, kapatmaktan diğer bir şey bilmiyor. Kirli işlerde büyük, iştirakte küçük, insanlık ismine rastgele bir katkısı olmayan bir lisanla bir siyasi anlayışla karşı karşıyayız. Bu zehirli lisan halkları karşı karşıya getirmek istiyor lakin aslında tam da biz onun için varız. Bizim varlığımız içeride çıkabilecek aksileri engelleyecek bir duruştur.
“Toplum AKP ve MHP’yi anladı”
Toplum bence gereğince hem AKP’yi hem MHP’yi anladı. Bu kadar agresif olmasının bir sebebi bir taraftan bizim yaptığımız gerçek muhalefet… Bir taraftan da aslında toplum belirli ki halklar ortasında bir hengame çatışma istemiyor. Israrla toplumu tahrik etmeye çalışıyor. Baktı ki siyaseti de tutmuyor onun için durmadan lisanını yükseltiyor.
“Ferdi Tayfur dinlesin”
Bence Bahçeli biraz efkârlı. İktidarını kaybetmesinden kaynaklı, bizim Türkiye sathındaki bütün yer ve alanlara son süreçte bilhassa ağır bir biçimde girip onların sorun alanlarında buluşmamız, sahiplenmemizden kaynaklı çok efkârlı lakin efkarını küfürlerle bizim üzerimizden dağıtma yerine Ferdi Tayfur dinlesin bence. Ona daha uygun gelir.
– Bir taraftan AKP içinde MHP iştirakinden rahatsız olan bir kesim olduğu evvelden beri söyleniyor. Bahçeli’nin son 17-25 Aralık iletisi konuşuluyor. AKP’den bu türlü vakit zaman giden iletiler var. Siyasi kulislerde şu da konuşuluyor. ‘Velev ki MHP ile yolları ayırdı, seçime de gidemeyeceği düşünülürse, kimle iştirak yapacak? MHP dışında sadece DEM Parti var” üzere bir telaffuz var. Her seçim periyodunda ayrıyeten ‘Kürtler AKP ile anlaşmış’ argümanı gündeme geliyor. DEM Parti’nin kapısı buna açık mıdır? Siz de şöyle mi düşünüyorsunuz: ‘Siyaset bu, her şey olabilir.’
Bugüne kadar AKP ile MHP’nin ya da öbür siyasi partilerin kurmuş olduğu paydaşlık ya da ilgi, bunlarla hiç bu türlü bir bağ kurmadık. Daima eleştirel bir noktadaydık. Şunu da söyledik; demokratik bir anayasa, Kürt probleminin demokratik tahlili konusunda bir irade varsa, bir irade ortaya çıkarsa biz bu iradenin işlerinin kolaylaştırılmasını sağlarız. Tahlil sürecinde geleneğinden geldiğimiz partinin takındığı tavır da buydu. Türkiye’nin geleceğine, halkın lehine, demokrasinin, özgürlüklerin lehine atılacaksa bir adım, varsa olumlu bir atmosfer buna katkı sunmak üzerine heyetiydi. Fakat bu denendi. Burada bir sefer daha gördük ki aslında AKP de çok sıkıntının tahlili konusunda sağlam bir iradeye sahip değilmiş, bu türlü bir perspektifi de yok. Şayet o denli olsaydı devam ettirirdi. Çeşitli münasebetlerle bu havayı bulandıran kimi pratiklerin karşısında sağlam durabilirdi. AKP’yi biraz MHP’ye iten aslında art plandaki fikirleriydi. Bizimle alakalı bir durum değil. Kürt problemi, demokratikleşme, yeni anayasa biraz iktidarlarını devam ettirmek için kullandıkları bir argüman üzere duruyor.
“Karanlık ittifak sürmezdi”
Öyle olmasaydı bu karanlık ittifak çok yıl devam etmezdi. Bahçeli racon kesiyor AKP yapıyor. Emin olun bakın AKP’nin kurucu önder takımlarının birçoğu ile ben, partimiz çeşitli yerlerde karşılaşıyoruz, sohbet ediyoruz devir periyot, çok rahatsızlar. AKP-MHP ortasındaki bu bağdan sanırım rahatsız olmayan sanırım yalnızca saray ve çevresidir. AKP’nin kendi kurucu yeri bence büyük oranda buna karşıdır.
“AKP’liler ‘kayyımın büyüğü bizde’ diyorlar”
AKP’nin çok kıymetli aktörlerinden birisi, “Evet size kayyım atanıyor lakin kayyımın büyüğü bizdedir, en büyük kayyım MHP’dir’ diyor. MHP, AKP’nin başına atanmış bir kayyımdır. AKP’nin yanlışsız yol yürümesini ısrarla engelleyen bir anlayışa sahiptir. Bundan rahatsızlar. Asıl kayyım şu anda AKP’nin başındadır. Şayet AKP bu siyasete teşne olmasaydı elli sefer bu sıkıntıyı bitirirdi. AKP-MHP ittifakı biterse kıyamet mi kopar? Tekrar bir biçimiyle siyaset kendisine bir yol bulur.
– Son seçimden önce belki parti yöneticileri üzerinden değil fakat sembol isimler üzerinden AKP ile bir temas trafiği yürütüldüğü söylendi, gerçek mu?
Bizim resmi olarak bu türlü bir temasımız olmadı. Kelam söylerken, siyaset yaparken, adım atarken empati yapan, söylediğimiz kelamın ne kadar nereyi, neyi etkilediğini hesaplayan bir siyasi partisiyiz. Diyalog, müzakere partisiyiz. Bizde sonsuz bir düşmanlık, sonsuz bir görmeme durumu olmaz. Bir de birtakım sorunları birbirinden ayırmak gerekiyor. Politik esneklik ile ilkesel tavrı birbirine karıştırmamak lazım. Arbedenin, gürültünün, tehdidin; cezaevlerinin Kürtlerle, Kürt siyasetçilerle dolduğu, insanların cezaevlerinde mevte terkedildiği, günde üç beş cenaze aldığımız, Kuzeydoğu Suriye başta olmak üzere güneydeki (Kuzey Irak) Kürt avı, Kürtlerin statüsünün nerede olursa olsun bir biçimde yok edilmeye çalışıldığı bu anlayışta biz değil yan yana gelmeyi yani uzaktan fotoğraf vermeyiz.
“Aynı caddeden gitmeyiz”
Aynı caddeden gitmeyiz. Bu AKP ile olmaz. 2003’te kurulan AKP ile tahlil masasındaki AKP ile bugünkü AKP tıpkı değil. Ortada dünya kadar fark var. Bugün Kürdün lisanını, halayını, halayını inkar eden; halay çekenleri tutuklayan bir AKP ile ne işimiz olur. 85 yaşındaki Makbule Özer’i, Hatice Yıldız’ı içeri atan, halay çektiği için sanatkarları insanları tutuklayan; Kürt siyasetine darbe yapan, cezaevlerini dolduran, onlarca yıl Kürtçe hakkını kullandığı için ceza veren anlayışla bizim bir ortaya gelme durumumuz olabilir mi? Mutlaka olmaz. İkincisi ise konjonktürel durumların mecburî şartları var; mecliste birlikte çalışıyoruz, ülke üzerine kelam kuruyoruz. Yeri geliyor arbedeler ediyoruz. Ülkeyi ilgilendiren değerli problemlerde doğal olarak temaslar oluyor, halkın bizden ağır talepleri oluyor. Yürütme ve icra kurumu olduğu için doğal olarak muhatabın onlar olduğu durumlar var ve biz de görüşür, tahlil önerir, diyalog kurar ve düzeltme talep ederiz. Hakeza gündemlere ait bizi ziyaret etmeleri doğaldır, görüşlerimizi söz ederiz. Bu ve gibisi durumları prensiplerin delinmesi olarak yorumlayanlar var, katılmıyorum. Muhatap biziz, öbür taraf da onlar. Politik esnekliği toplumun çıkarlarına nazaran her vakit her yerde elbette ki kullanırız.
– İki AKP de birebir değil mi aslında?
AKP’nin kodlarında İslami çevrelerin geçmişte yaşamış olduğu benzeri rahatsızlıklar, huzursuzluklar, baskılar vardı; onları münasebet yaparak büyüdüler. Her ne kadar merkezinde onlar varsa da aslında resmî ideoloji ile birebir düşünen bir mantık var. ‘Hepimiz Müslümanız lakin Kürdün iradesine kayyım atanır. Kürt cezaevine atılır’ anlayışı. Onları ortaklaştıran nokta Kürtlerdir. Bugün başta Irak-Suriye olmak üzere oradaki yürütülen siyasetin, diplomasinin; oraya dönük yapılan operasyonların tamamında da ‘Kürtler statü elde etmesin, bir şeyin sahip olmasın’ sorunu yatıyor. Bu AKP düzelir mi, değişir mi? Çok güç. Keşke hakikaten Jitem ittifakı ile MHP ile bağlantılarını sonlandıran, geçmişe dönük özeleştiri veren, bir yol paklığı yapan, gerçek anlamda yeni bir yer, yeni bir kapı açan bir anlayışla karşı karşıya olsaydık. Bizim kaygımız birilerini dövmek değil, bu ülkenin başta Kürtler olmak üzere problemlerinin tahlilini sağlamaya dönük bir uğraş yürütüyoruz. Bunu hangi partinin çözdüğünün bir manası yok. Sağlam, düzgün, inanılır; muteber, nitekim bunu çözme iradesi ortaya çıkarsa tabi ki bizim siyasetimiz diyalog ve müzakere yeri üzerinde kurulduğu için biz bunu görmezlikten gelemeyiz. Ancak bugün o şartlar mutlaka yok. Keşke olsaydı. Emeklilerin meselesini konuştuk diye bize ağza alınmayacak hakaretler eden küçük ortağın demokrasi, ekonomik kriz yahut Kürt probleminde tahlili olabilir mi?
– Türkiye Futbol Federasyonu Başkanı İbrahim Hacıosmanoğlu Diyarbakır’a gitti. Amedspor idaresi ile birlikte manzara verdi. Diyarbakır valisi DEM’li belediye eş liderleri ile imaj verdi. Bu manzara yeni bir devir mi sorusunu gündeme getirdi. Bunu nasıl değerlendiriyorsunuz?
Garip olan o aslında. Türkiye’nin bakış açısını değiştirmesi lazım. Diyarbakır-Amed, Türkiye’nin bir kenti, bir büyükşehir belediyesi. Demek ki tam dediğimiz üzere, öbür bir hukuk uygulanıyor, öbür bir bakış açısı, yaklaşım var. Neymiş Futbol Federasyonu Başkanı, Diyarbakır’a gitmiş. Garip, ya da sevindirecek; gelmediği vakit üzecek bir durum yok. Normali, gitmesidir. Federasyon liderinin oraya gitmesi pek olağandır. Valinin, belediye eş liderleri ile birebir fotoğrafta olması garip bir durum değil. Asıl olması gereken odur. Garip olan yıllar sonra birinci sefer birinci karede, birinci fotoğrafta olmalarıdır. Bakın dikkat etin bir kentin futbol grubu bile ayrımcılığa uğruyor, bütün deplasmanlarda edilmedik küfür hakaret kalmıyor; kendi hakkıyla, emeği ile bir ligde oynuyor, güya bir şey bahşedilmiş gibi ‘Futbol Federasyonu Başkanı gitti’ biçiminde yorumlar yapılıyor. Bir vali, o kentin belediye eş başkanı, seçilmiş iradesini tanımıyorsa sorgulamak gerekiyor. Onu sorguluyoruz. Sandık kuruldu mu, kuruldu. Halkın iradesi bütün baskılara karşın tecelli etti mi, etti. Pekala bu devletin valisine, kaymakamına düşen nedir? Sonuçlara uymak, onu kabullenmek, ona hürmet duymaktır. Bugüne kadar nasıl bir baskı altında yaşadığımızın en düzgün fotoğrafı vali ve federasyon liderinin ziyaret etmesinden ortaya çıktı. Gitmeleri olumlu mu, olumlu tabi. Bence gitmeliler. Her vakit gitmeli. Yalnızca onlar değil, tüm bürokrasinin oraya gitmesi gerekiyor. Buraya büyük manalar yüklemeye gerek yok. Vali gitti, federasyon başkanı gitti ama belediye eş lideri protokole alınmadı. Ya da gidip orada ısrarla Türk bayraklarını, ulusal ekip formasını ikram etmeleri de çok manidardır. Bu ülkede birlikte yaşıyoruz. Bu ülkenin sembollerine söylediğimiz, söyleyeceğimiz bir şey yok. Niçin bu türlü bir bildiri verilmek zorunda. Bu ülke kendine neyi bayrak olarak seçmişse neyi sembol olarak seçmişse kelamımız yok, hürmet duyarız. Ancak o bölgenin de kendisine has özellikleri, beğenileri var. Ona da hürmet duyulsun. Amedspor’un bir evvelki deplasman maçında yalnızca formasında sarı olduğu için formalarını aksi yüz ederek izleyicileri aldılar. Her maçta ağır hakaretler yapılıyor.
Bu o denli yeni bir sürecin başlangıcı falan diye okunmamalı. Yeni süreci Kuzeydoğu Suriye’ye yapılan operasyonlarla okumak lazım. Üç taburken şu anda Federal Kürdistan Bölgesi’ne 20 taburun yığılması ile okumak gerekiyor. Cezaevleri ile okumak gerekiyor. Bekir Kaya’nın seçilmiş belediye liderinin 20 yıl ceza alması, Selahattin Demirtaş’ın 40 yıl ceza alması ile okumak gerekiyor. Halay çekti diye insanların cezaevine atılması ile okumak gerekiyor. Beşerler olağanlaşma istiyor. Tekrar Türkiye’nin müsamaha iklimine, birbirine hürmet iklimine kavuşmasını istiyor. Onun için bu tıp şeyler bile büyük beklentiler doğuruyor. MHP’nin ağır hakaretleri, küfürü kullandığı, o insanın ağzına alamayacağı saygısızca lisanının olduğu süreçte federasyon liderinin oraya gitmesi neyi ne kadar olağanlaştırır ondan çok emin değilim.
“Bizim belediyeler Diyarbakır’ı yarattılar”
Federasyon Başkanı gitti, halkın konukseverliğiyle, insanlığı ile karşılaştı. Dönerken şunu söyledi: “Türkiye’nin en nizamlı imar planına sahip kenti Amed’tir.” Bak işte Bizim belediyeler Diyarbakır’ı yarattılar. Emin olun İzmir’e, İstanbul’a, Ankara’nın kimi varoşlarına gittiğimiz vakit şaşarsınız. Hakikaten altyapısı olan, yeşili olan nizamlı bir imarı olan, yeşil alanını koruyan, ranta peşkeş çekmeyen; imarı müteahhit kazansın diye geçirmeyen, halkın nasıl nefes alacağını, nasıl rahat edeceğini düşünerek yapan bir lokal idare anlayışımız var. Kürtleri Bahçeli’nin resmettiği fotoğrafla görmeyin. Gidin görün ya; kentini, sokağını; belediyenin ne kadar kapsayıcı olduğunu, ne kadar eşit hizmet ürettiğini; belediyenin ter bir kuruşunu gözü üzere sakındığını, belediyeler bizdeyken borçlarının en asgariye indiğini, kayyımlarla birlikte Türkiye’nin en borçlu belediyeler haline geldiğini ve hiçbir hizmet üretilmediğini gidip görsünler beşerler.
– DEM’li belediyelere yeni bir kayyım atanma riski görüyor musunuz?
Hükümet cenahında neyi tasarladıklarını, planladıklarını bilmiyoruz. Bildiğim bir şey var, iki periyotluk kayyım sistemi mutlaka bölgede bir karşılık oluşturmadı. Kayyımı üç söz ile aslında bölge halkı tanım ediyor. AKP’liler de buna dahil. Rant-usulsüzlük-yolsuzluk diye ki ortaya çıkan borç tablosu bunu gösteriyor. Kayyım siyaseti tutmadı. Üçüncü devir kayyım siyasetinde devam etmenin kimseye bir faydası yok. Kente yok en başta. Kent dinamiklerine yok. AKP’ye hiç yok. AKP neredeyse bölgede tabela partisi oldu. Zafer Partisi ile yarışır hale geldi. Batman’da üçüncü parti oldu. Birçok yerde neredeyse tabela indirecek noktaya geldi. Birçok sebebi var fakat en değerli sebebi orda atadığı kayyım anlayışıdır. Kürt iradesini hapsetme anlayışıdır. Kelamda yaklaşım açısıdır. Onun için ben bir kayyım denemesinin çok akılsızca olabileceğini düşünüyorum. Bir de biz buna müsaade vermeyiz. Van müsaade vermedi. Hakkari’de emin olun bugüne kadar Türkiye’de hiçbir problemde ortaya çıkmayan bir dayanışma, direniş ortaya çıktı. Türkiye’nin dört bir yandan, Karadeniz dahil olmak üzere beşerler irade gaspına karşı yürüdü, geldi orada günlerce kaldı, nöbet tuttu, miting yaptı. Hala birçok metropolde kayyım tersi oturma aksiyonları, açıklamalar oluyor. Ne demek kayyım. Halk iradesini seçmiş. Seçilme yeterliliği yoksa Yüksek Seçim Kurulu var, Vilayet seçim konseyleri var. Oradan geçmez. Oradan geçmiş, halkın onayını almış bir seçilmişe kayyım atamak bir siyasi darbedir, gasptır.
“Eski Türkiye’nin kanunları daha ileriydi”
– Can Atalay sıkıntısı de biraz şunu göstermiyor mu? Hakkari örneğinde de gördük. Soruşturma, dava aç, apar topar yargılamayı bitir, hükümlü hale getir. Bir hukuksal yer yaratıp vekilliği sonlandır. Bu türlü bir metot seziyor musunuz?
Yerel idarelerde onlar düşünse bile yasa buna müsaade vermiyor. Olağanda belediye eş liderleri zati dediğiniz biçimde yargılanıp ceza alıp cezaları onandıktan sonra zati düşer. Eski yasa böyleydi. Yasaya yeni husus ekleyip, soruşturma açılsa bile İçişleri Bakanı’nın kayyım atayabileceği düzenlemesi eklendi. Biz de ona itiraz ediyoruz. Beğenmediğiniz Türkiye’nin maddeleri ‘İkinci yüzyıl, Türkiye yüzyılı’ dediğiniz yüzyıldan daha ileriydi. Varsa ceza almış bir arkadaşımız, aslında yerine belediye meclisi seçer. Bu ne manaya geliyor biliyor musunuz? Yarın rastgele birini, bugün Kürt belediyeleri yarın metropollerde öteki bir yer olabilir. Bir gün evvel soruşturma açar, bir gün sonra o soruşturmayı İçişleri Bakanı gerekçe yaparak, ‘kayyım atadım’ der. Bu türlü bir saçmalık olur mu, buna demokrasi denir mi? Bu siyasi darbe, irade gaspıdır. Onun için kayyım sorunu yalnızca bizim sorunumuz değil. Emin olun bu anlayış mahallî idarelerle hudutlu olmaz. Onun için daima birlikte Türkiye’nin buna itiraz etmesi lazım. Bugün bizde yarın nerede olacağı aşikâr değil.
“Ne yapsın Kürt?”
Atarlarsa biz de direniriz, uğraş ederiz. Buna müsaade vermeyiz. Kürtler de eski Kürtler değil. Artık bıktı beşerler. Ekonomik kriz, bir taraftan halayını çekemiyor, türküsünü söyleyemiyor; istediği partiye rahatlıkla gidemiyor, aktifliklerine katılamıyor, metropole gidiyor iş bulamıyor, kiralık mesken verilmiyor. Ne yapsın Kürt? Yemesin, içmesin, işe girmesin. Seçimde kullandığı oy sayılmasın. Ne yapsın, 20 milyonun üzerinde Kürt ne yapacak? Bence bu soruyu onlara sormalı, Kürt ne yapsın? MHP’li olamayacağına nazaran, onu yok sayan AKP’li olmayacağına nazaran ne yapsın Kürt?
“Biz silah görmedik ancak onlar silahlı”
– Daima nefret lisanını vurguluyorsunuz ki bunun izdüşümleri görülüyor. Bununla nasıl uğraş edeceksiniz?
Emin olun, size yemin ediyorum, ben dahil tanıdığım, şu anda siyaset yapan arkadaşlar silah görmemişler hayatlarında. Asker de ya gördüler ya görmediler. Lakin onlar emin olun otomobillerinde, sırtlarında, ellerinde, herkes silahlı. Bizde o denli bir şey yok. Silahsa onlar, çeteyse onlar, mafya ise onlar; örgüt bağı ise onlarda. Ya insan kanıtlamaz mı? Neymiş bizi örgüt üyesi, yöneticisi yapan? Somut bir kanıt söylesinler. AKP aykırılığı yapıyoruz, MHP’yi eleştiriyoruz. Kürt var, hakkı tanınsın diyoruz.
Ancak mesela Öcalan’la ilgili kampanyalar, kelamlar eleştiriliyor…
Öcalan’ın tecritine şöyle karşı çıkıyoruz. Diyoruz ki, senin bir hukukun var; anti demokratiktir. Onu demek istiyoruz. Görüş hakkını engelleyemezsin. Üç yıl, dört yıl bir insan ailesi ile avukatları ile nasıl görüşemez. Sonuçta haksızlığa, hukuksuzluğa karşı çaba eden bir siyasi partiyiz. Dün Alpaslan Kuytul için yaptık. Bir diğeri için yaptık. Erdoğan şiir okuduğunda ellerine kelepçe vurulduğu vakit, başörtülü beşerler üniversiteye alınmadığı vakit da biz yeniden sokaklardaydık. Darbeler karşısında durduk. Bizim işimiz bu. Anti demokratik uygulamalar, haksızlıklar, hukuksuzluklar neredeyse, kime karşı olursa biz oradayız. Kaldı ki Öcalan, kolay sıradan bir aktör değil. Bu sorunun demokratik yollarla çözülmesini sağlayacak çok kıymetli bir yerdir. Diyoruz ki, arbede edeceğine, bu ülke açlıkla boğuşacağına, insanlar ciddi bir ekonomik kriz yaşayacağına, savaşa, sermayeye ayırdığın bütçeyi gel evvel tartışalım. Bahçeli söylüyor, ‘Kaç trilyon dolar para harcadık’ diyor. Trilyon dolarlarla bizim maaşlarımız ve emeklilerin maaşını arttıracağını söylüyor. Matematiği zati tartışılır birisidir. Trilyon dolarlar niçin harcıyoruz. Kürt ana lisanını konuşursa ne olacak? Kürt demokratik yasalar çerçevesinde kendi iradesini seçerse ne olacak? Memleket o denli yıkılmaz.
“2003’te, DGM’lerde bile bu türlü değildi”
2003’te de genel başkanlık yaptım lakin bu türlü değildi. 2003’te mahkemeler, DGM’ler bir kırıntı bile olsa somut kanıt arardı örgüt üyeliği için. DGM’lerin olduğu devirleri de eleştiriyorduk fakat somut kanıttı. Diyor, ‘Terör örgütü. Silah var mı, somut bir aksiyon var mı, yok. Hatalıyı yakaladın mı, yok. Rastgele bir hiyarerşi içinde mi, yok. Yalnızca kelam, konuşma, niyetlerini söz ettiği için insan örgüt üyesi olur mu? 2003’te bir tane siyasetçinin, bir tane seçilmişin örgüt üyeliğinden ceza aldığını duydun mu, gördün mü? Bunlar memleketi o denli bir noktaya getirdiler ki, ‘AKP’yi, sarayı, Bahçeli’yi eleştiren herkes teröristtir.’
– Bütün bunlar nasıl değişir size nazaran?
Birlikte işledikleri dünya kadar günah ortada. Çabucak o denli ayrıldık-bittik üzere durmuyor iştirakleri. Elinde yüzük, belgeler elinin altında… 17.25 hatırlatması o denli kolay, sıradan, üzeri geçiştirilecek bir durum değil. Yıllar sonra 17-25’i orada vermek aslında Sinan Ateş sıkıntısında karşıya meydan okumaktır. ‘Bak ben de başlarım.’ Aslında bizim görmediğimiz önemli bir hengame var, önemli bir gerginlik, önemli bir tansiyon var. Dışarıda bir şey yokmuş. İştirak çok harika, düzgün yürüyormuş üzere gözükse de o denli bir lisan, telaffuz kullanılsa da bu agresif lisan ortada. Emin olun konutun içinde sorun yaşıyor. Konutun içinde sorun yaşamayan insan bu türlü üslupsuz, hakaret, küfür eden bir lisan kullanmaz. Meskenin içindeki gerginlik dışarıya yansıyor. Bahçeli’nin bu gerginliği meskenin içerisindeki arbedenin bir sonucudur.
“31 Mart’ta istikamet belirlendi”
– Şanlıurfa’nın Birecik ile Ağrı’nın Taşlıçay ilçelerinde belediye liderleri DEM’den istifa ettiler. Ceylanpınar eş genel başkanı istifa ederken Mardin’in Kızıltepe belediye başkanı hakkında parti tarafından inceleme başlatıldı. Bu türlü bir durum birinci kere partide.
Biz bu periyot sandık kurarak adayları seçtik. Çok değerli bir demokrasi şöleni, modeli; örneği yaşadık. Kimi kentlerde de Birecik başta olmak üzere kent dinamiği…’Bizim oyumuz yetmez ancak şu vatandaş olursa kazanabiliriz’ dediler. Halkın önümüze çıkardığı adayları biz aday gösterdik. Birecik, DEM Parti’nin genel merkezinin belirlediği değil, kent dinamiklerinin ortak adayıdır. Taşlıçay keza öyle. Birçok siyasi parti dolaşmış insanlardan bahsediyorum. Kent dinamiği kimi aday yapmak istediyse biz onu yaptık. Hasebiyle bu iki belediyede… Demokrasi uğraşı zordur. Bazen bedel gerektiriyor. Daima hakaret, küfürün olduğu süreçte insanlarda biraz yürek, biraz direnç ve inanç da olması gerekiyor. Bize gelen insan bir kere şuna inanacak; ‘demokrasi çabası veriyorum, lokal idareler onun bir aracıdır.’ Mahallî idareler koltuk, rant, iktidar aracı değil. Zenginleşme aracı değil. Bir de kaçan, korkanların genel özelliğidir. Oradan kaçarken öbür tarafa bildiri verir. ‘Yok poster, bayrak, vatan.’
“Odamızda bayrak da var Mustafa Kemal de”
Vicdansız herifler. Odasında bayrak da var, Mustafa Kemal de var. Bayburt belediyesinde ne varsa Amed (Diyarbakır) belediyesinde de birebiri var. Kaldı ki onlar tahminen saygısızlık yapar, biz dünyada hiçbir halkın iradesine, sembollerine saygısızlık yapmayız. Biz devrimci insanlarız. Gitti onlar, göreceğiz nasıl belediyecilik yapacaklar. Batırıp bitirecekler orayı. Ceylanpınar o denli değil. Feridun Yazar’ın kızı arkadaşımız. Bir arada siyaset yaptığımız çok bedelli, geçmişte Urfa belediye başkanlığı yapmış bir arkadaşımızın kızı. Sıhhat sıkıntıları var. Çocuğunun sıhhat durumu var. Tek sebebi bu. Kızıltepe’de ise disiplin soruşturması başlattık. Bizde hiçbir şeyin üstü örtülmez. ‘Kol kırılır yen içinde kalır’ diyorlar. Bizde o denli değil. Kırılınca tedavi ederiz. Olmuyorsa da olmaz deriz. Kızıltepe’de disiplin soruşturması yürütülüyor. Biz şunu demeyiz: ‘Aman ha disiplin soruşturması başlatmayalım, başka siyasi partiler, rakipler ne der? Bizde bu türlü bir şey yok. Yanlışsa yanlış, gereğini yaparız. Bitti.
– İki kayyım devrinde de artık de yargısal süreçlerde örgüte belediyelerden para aktarıldığı, ‘teröristlerin çocuklarının işe başlatıldığı’ üzere tespitler yapıldı mı hiç? Daima bu sav gündeme geliyor…
Benim de yerime kayyım atandı. Siirt Belediye Eş Lideriydim. Çabucak çabucak mahkemeler o şablonu koymuşlardı. Örgüte para aktarma. On yıl geçti. Örgüte para aktarmadan ötürü tek bir arkadaşımız yargılanmıyor. Bırak yargılanmayı tek bir kanıt, argüman yok. O denli saçmalık olabilir mi? Bu örgüt ne kadar büyük bir örgütmüş gelip belediyenin malına el koyuyor. Devlet nerede pekala? 24 saat mülkiye ve Sayıştay müfettişlerinin denetlediği, izlediği; belediyelerimizden hiç çıkmadığı bir yerde para aktarmak ne kadar kolaymış. Kendileri ile karıştırıyorlar. Yolsuzluktan kaynaklı tek bir belediyemiz misyondan alındı mı? Ben soruyorum. Tamam, ‘Hem belediye başkanı hem örgütün yöneticisi bu türlü bir şey nasıl oluyor? Dünyanın bir yerinde var mı? ’ KCK kendi kurul üyesini atamıyor. PKK’nın militanı mı var? Sandık kurduk, Hakkari belediyesi Hakkari’nin iradesi ile çıktı. KCK mı gitti seçtirdi. Devlet neredeydi? Şimdiye kadar diyorlardı ki, ‘Örgüt genel merkeze söyledi, onlar atadı.’ Sandık kurduk. Birecik halkı seçti. Ne yapalım onu seçti. Yanlış yaptı demiyoruz, halk doğrusunu yaptı, kazanacak adayı belirledi. Bu demokrasiye kazandıracak bir formüldü. Eksiklerin olması da doğaldır.
“Esad’a elini uzatan Kürt’e de uzatsın”
Suriye’de iç savaşın bitirilmesine yönelik Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Suriye rejimi Başkanı Beşar Esat’a görüşme teklifi var. Bir an evvel Suriye rejimi ile diyaloğa girilmesine yönelik teşebbüs devam ediyor. CHP Genel Başkanı Özgür Özel’in de Şam’a gitme durumu var. Nasıl değerlendiriyorsunuz?
Türkiye’nin Suriye siyaseti baştan sona yanlıştı. Bugün Suriye bu haldeyse Türkiye’nin orada katkısı çok büyüktür. Ayrıntısına girmeyeyim. Türkiye aslında en başta siyasetinin yanlış olduğunu kabullendi. Ortadoğu da başta Suriye olmak üzere sahiden meseleler diyalog ve müzakere ile çözülmeli. Bölge ülkeleri bu çerçevede katkı sunmalı. Türkiye’nin-Erdoğan’ın, Bilhassa orada Esad’la görüşmesinin tek sebebi var. Orada özerk bir idare var. Onun statüsünü reddetmek, yok etmek; Kürtlerin kazanımlarını ortadan kaldırmak. Yalnızca Kürt değil; orada Araplar var, Süryaniler, Ermeniler; bütün halklar var. Ben şunu isterim; Türkiye kendi içinde demokratikleşsin, ya da yeri açsın. Suriye’de de meselelerin tahlili için arabuluculuk yapsın. Esad’a elini uzatan Kürde de uzatsın. Yani ne var?
“Kobani, İdlib’ten daha mı tehlikeli?”
Kamışlı-Kobani, Türkiye için İdlib’den daha mı tehlikeli. Yeri geldiği vakit Türk bayraklarını, postanelerini, okullarını yaktılar. İzlediniz hepsinin elinde silah, şak şak; kızdılar. Siz tek bir Kürdün Kuzeydoğu Suriye bölgesinde Türklerin bir sembolünü, yaktığını-yıktığını gördün mü? Oradan tek bir kurşun atıldığını gördün mü? Tek bir kurşun yok. O düşman bellediği diyalog tabanı arıyor; ‘çözelim, biz de buradayız. İnsanız, ne yapalım kimliğimiz yoktu, buna artık deva bulalım’ diyor. O ise çabucak başı sıkıştığında keleşini çekip Türk tankına, okuluna, bayrağına ateş edenle yol arkadaşlığı yapıyor. Emin olun Esad’a el uzattıkça o öbürleri diğer öteki bir şeyler yapacaklar. Asıl büyük tehlike orada. Rojava (Kuzeydoğu Suriye) değil.
– İktidarın değişmesi halinde Türkiye’nin bölgesel siyasetleri nasıl şekillenir? Kürt meselesine nasıl yansıyabilir. Muhtemel bir erken genel seçimde iktidar değişebilir mi? Sizin rolünüz nasıl olur, Kürt problemine yansıması nasıl olur?
Özgür beyefendiyle ilgili sordunuz (CHP Genel Başkanı Özgür Özel) CHP bence Türkiye’nin birinci partisidir. Çok tabidir Filistin’e gitmesi, Suriye’ye gitmesi. Fakat Erdoğan’ın yapmaya çalıştığı siyasetin bir payandası olmamalı. Erdoğan orada dediğim üzere tahlil değil de Kürt iradesini yok ettirmeye çalışmak için teşebbüste bulunuyorsa CHP genel başkanı gidebilir, ama yapıcı, problemleri ülkenin kendi içerisinde kendi dinamikleri ile; oradaki özgünlüklerin de dikkate alındığı, bütünün hakikat bir modülü olduğu bir çözümü Özgür bey de öteki birisi de bence götürebilir. Türkiye’ye düşen bu. Kürt düşman değil, bunu unutmayın. Kuzeydoğu Suriye’dekiler de bizim kardeşlerimiz, akrabalarımızdır. Emin olun bu ülkenin en sıkıntı vakitte, en sıkıntı devirlerinde temel taşıyıcılar yeniden Kürtler olur.
“Silahı sana ne vakit çevireceği aşikâr olmayandan kork”
Asıl nerede ne vakit silahı sana çevireceği aşikâr olmayan fakat kısa vadede işine gelen kısımlardan korkmalı. Bölgesel meseleler şöyle çözülebilir: Partimizin niyetleri olarak da aktarıyorum; Türkiye, bence başta dış siyaseti başta olmak üzere fakat en çok da Ortadoğu politikasıno, özgülünde de Kürt siyasetini bence tekrar gözden geçirmeli. Federe Kürdistan Bölgesi’nde bu operasyonlar, üsler; 20 taburun bulunması emin olun ne orada kimseye bir faydası var ne burada kimseye faydası var. Şunu söylüyorum, PKK münasebet yapılarak yapılıyor bu hareketler. Olağanda orada öbür bir emel hedefleniyor. Türkiye’nin orada bulunması direk Irak’ın da bir Suriye üzere savaş tabanı haline getirilmesi demektir. Türkiye orada yalnızca ordusu ile bulunmuyor. Suriye’deki paramiliter güçleri götürüyor. Yarın-öbür gün o üslere onlar yerleşecek. En çok KDP’yi rahatsız edecekler. Türkiye’nin üzerine düşen en büyük vazife Kürt sorununda bence öncülük yapmalıdır. Çünkü en fazla Kürdün yaşadığı ülkelerden birisi Türkiye’dir. Kürtleri güvenlik sorunu olarak sunuyorlar. Bu çok yanlış.
“AKP’ye nazaran bütün Kürtler PKK’li”
– Bunu söylediğinizde ‘Kürtleri değil PKK’yı güvenlik sorunu olarak görüyoruz’ diyorlar.
Bana da o denli diyor. Siirt’te belediye alıyorum PKK diyor, Rojava’da yaşayan adama PKK diyor. Japonya’da Kürt çocukları ana lisanda eğitim aldılar. Onlara da PKK’li dedi. AKP kendisinden olmayan hatta kendisinden olan Kürtler dahil olmak üzere bütün Kürtlere örgüt üyesi diyor. Onların örgüt üyesi demesi gerçeği ortadan kaldırmıyor, değiştirmiyor. Yapılacak şudur: Irak’ın karışması bölgeyi güzelce içinden çıkılmaz bir hale getirir. Başta Irak ve Suriye olmak üzere bu ülkelerle bir diyaloğa bir uzlaşıya gereksinimi var. O ülkeler ve o ülkelerde yaşayan beşerler da savaştan yoruldular. Bir tahlil değil. Türkiye bence öbür amaçlarla Güney’dedir. (Kuzey Irak) Musul-Kerkük öyküsünün bence alt yapısı yapılıyor. Bu biçimde 20 tabur ne gezer orada. Hani PKK bitmişti. 20 tabur binlerce asker eder. Yanına korucusunu, paramiliter gücünü, Suriye’den getirdiği o insanları katarsan binlerin üzerinde insan eder. Hani bitirmiştin sen? Bu kadar güçlü bir örgütle karşı karşıyasın bu türlü. Şayet o kadar büyükse tedbirlerle zati onu bitiremezsin. Köyleri boşaltıyor, karakol açıyor. Hani dağdaydı o vakit? Şırnak’ın, Cizre’nin köyünü anladık Amediye’de ne işin var, Dohuk’ta ne işin var. Bu kadar mı büyük bir örgüt bu? Bu kadar çizilen tablo üzereyse Türkiye’ye geçmiş olsun. Bu bir.
İki: Türkiye yapan rol oynamayla aslında gerçek manada bölgesel bir güç olabilir. Demokrasi modeliyle orada örnek olabilir. İktisadı ile olabilir. Hegomonik güçlerin orada çıkarcı, rantçı, menfaatçı; orayı sömüren, tabanına kadar artı pahasını alıp götüren yaklaşımı yerine oradaki halklarla, diyalogla aslında kendi iktisadını, ticaretini geliştirebilir. Nereye kadar Kürt düşmanlığı? Ne kazandırdı Türkiye’ye?
“Demokratik tahlili temel al”
– Önümüzdeki periyotta erken seçim davetleri artacak üzere görünüyor. Siz nasıl hazırlık yapıyorsunuz?
Henüz ne olacağı aşikâr değil. Lakin sokakta bir değişim iradesi var. Son yapılan anketlerde çabucak hemen birbirine yakın sonuçlar ortaya çıkıyor. İktidar kim olur, kim gelir, sarfiyat başka bir sorun lakin önümüzdeki dönem iktidar olacak parti ya da partiler, nasıl bir tablo çıkacağını bilemiyorum, kimk olursa olsun AKP-MHP’nin uygulamış olduğu siyasetlerin tam aksisini uygulamalı. Kapsayıcı, özgünlükleri, farklılıkları dikkate alan, hürmet gösteren; bütünlük içinde eşit yurttaş olduğu, sıkıntılarını diyalogla demokrasi tabanında çözüldüğü, yolsuzluğun ve talanın olmadığı, yalnızca bir avuç sermaye çalışma yerine işçiyi, fakiri, emeği gözeten bir de anlayış ve siyaset… Bu soru vesilesiyle şunu belirtmek istiyorum. Bakın, Erdoğan siyaseten her sıkıntıya fayda-kar ekseninde bakar, çok faydacıdır. Ben ona çözülüşün önüne geçecek en büyük faydayı söyleyeyim: Kürt sorununda demokratik tahlili temel al!
– CHP’nin bunu yapabileceğini düşünüyormusunuz?
Biz CHP’nin bu mevzuda ne düşündüğünü, ne yapacağını çok bilmiyoruz. Fakat AKP’nin yerine gelecek bir partinin birebir siyaseti izlemesi esasen kendisine bir şey kazandırmaz.
– CHP idaresiyle bağlantılarınız nasıl? Yok sayma diye nitelendirdiğiniz periyot bitti mi?
Beraberce oturuyoruz. Konuşuyoruz. Bir arada etkinliklere katılıyoruz. Bir öncesi garipti. Burada garip bir durum yok. CHP, cumhuriyetin kurucu partisidir. Aslında bir değişim, dönüşüm olacaksa büyük bir rol, misyon üstlenebilir. Umarım onlar da okumaları hakikat yapıyorlardır. Çağımız dünyasında sadece parti çıkarları ya da azınlık hesaba katılarak bence artık var olma talihi yok. Dünyanın en güçlü ülkeleri kendi içinde ortaklaşmayı sağlayan ülkelerdir. İktisat öteki bir şeydir. Lakin demokrasi ve hukuku olan güçlerin prestiji var. Barışta, uzlaşmada; arabulmada, karşıdakini inandırmada. Bizim inandırıcılığımız kaldı mı? Libya’ya gittik kovulduk. Gazze’de adamlara gazı verdik ortada kaldılar. Mevcut olan da eritiliyor. Ortaya cepler açılıyor. Suriye ne hale geldi. Mahvettik, artık ‘gel barışalım’ diyoruz. Bir yetkili şöyle bir soru sormuştu Suriye ile ilgili. Türkiye’nin burada ne işi var? O vakit sormuştu. Hakikaten ne işin var senin orada? Milletlerarası demokratik kamuoyu, Suriye’de herkesin günahını, sevabını çok uygun biliyor. Yüzbinlerce insan öldü, milyonlarca insan göçtü. En başta şunu söylüyorum; en başta AKP, mevcut tavrından duruşundan vazgeçmeli. İktidar, seçim için bunları söylemiyorum. MHP’nin ipi ile inilen kuyuda kalınır. ‘Meclisten at, belediyesini gasp et, halayını yasakla; partiyi kapat, idam sehpasını kur.’ Hitler bile o denli değil. Sen kimsin. Bin yıllardır bu coğrafyada yaşamış, kadim halklarından birisi. Ayıptır ya sen kimsin?
“30 milyon Kürt devlete vergi ödüyor”
‘Devletin maaşını alıyor’ diyor. Sen kimsin ya? 30 milyon Kürt, devlete vergi ödüyor. Bizi seçen Kürtler, Türkiyeli devrimciler, Türkiyeli çeşitli halklar ve inançlardır. Biz çetelerin, mafyaların vergisi ile buraya gelmedik ki? Sen kimsin yani sahip gören? Bugün bize meydan okuyan emin ol yarın Cumhurbaşkanına okuyacak. Buna emin olabilirsin. Yarın AKP’lilere okuyacak. Bu gücü, kudreti kim vermiş? Allah aşkına tek bir tane yapmış olduğu yapıtı söyleyin, ne yapmış MHP? Hükümet düşürmekten, erken seçime götürmekten, kriminal işlerin merkezi olmanın dışında. Lütfen söyleyin. Hangi yapıtı yapmış, hangi toplumsal barışa, uzlaşmaya katkı sunacak adım atmış? Biri söylesin, özür dileyeceğim. O parmak ne ya. Kimsin sen ya, Meclis’in sahibi, ülkenin sahibi; ordunun sahibi sayıyorsun. Akıl olsa… Ordunun yarısı Kürttür ya. Sen kimin ismine kime parmak sallıyorsun. Bürokraside örgütlenmiş, yargıda örgütlenmiş; o gücü gerisine alarak konuşuyor, bizi Cumhurbaşkanı zannediyor, AKP zannediyor.
– 2023 genel seçiminden sonra partide özeleştiri süreci başlattınız. Bu sürecin sonunda hangi noktadasınız? Siyaseti bıraktığını söyleyen Selahattin Demirtaş’la bağlantılarınız nasıl? Geri getirmek için bir çabanız var mı? Parti içi sorunlar, Türkiyelilik sorunu, TİP’le yaşanan süreçler yaşandı. Vaktinde yapılacak bir seçimde DEM’in göstereceği ya da göstermeyeceği aday büyük bir belirleyici oluyor. Bütün bu hususlarda hangi noktadasınız?
Son lokal seçimlerde aday belirleme sistemlerimiz değişti. Özeleştiri tezinde şimdi tam harikasını bulduk demiyoruz. Bu bir tecrübeydi. Birecik üzere, Taşlıçay üzere bir şey çıktı. Emin ol meskeninde olağan hayatını sürecek insanlarımız da geldi. Esnaf beşerler, esnaf bir arkadaş Ağrı’da seçimden çıktı. Orta ölçekli bir esnaf. Şimdi harika olana eriştik diyemiyoruz. Çok değerliydi. Bence dünyada örneği yok. Tüm kentlere tıpkı anda sandık kurup adayları oradan seçmek, varsa ortaya çıkan eksiklikler onu da gidermeye çalışacağız. Biz yalnızca gayret etmiyoruz örnek demokrasi modelleri de ortaya koyuyoruz… Eş başkanlık budur, demokratik ön seçim budur, geri çağırma prensibi, geri çekme budur. Bahsettiğim yolsuzluk ya da disiplin soruşturmalarında asla taviz vermeden gereğin yapılmasını istemek, budur. Toplumcu belediyecilik yapmak, budur. Halkın vekilliğini yapmak, budur. Emin olun bizim vekillerimizin olağan vatandaşlardan farkı yok. 24 saat halkın içindedirler. Periyot dönem eksiklikler oluyor. Kendimizi yenileye yenileye, düzenleye düzenleye 2024’e geldik. İnşallah daha ileri atlayacağız. Dikkat edin, halklar temsili var, inançlar temsili var, eş başkanlık var, yarısı bayan neredeyse. Yalnızca çaba etmek yetmiyor. En doğrusu da budur, ‘Bak bu türlü bir şeyde var. Bak, yok sayılıyor lakin buradadır. Yaşatıyor, söz ediyor; temsil ediyor da tıpkı vakitte uğraşını veriyor.
“Siyaseti bırakmadı, hepimiz çok seviyoruz, bizim yoldaşımızdır”
Selahattin lidere gelince; Selahattin lider bu topluluğun yetiştirdiği sahiden çok değerli bir aktör. Hepimiz seviyoruz, seviliyor da. Kamuoyunun yapmış olduğu tartışmaları bilmiyorum. Biz de birtakım yorumları okuyoruz, çok çok uç yorumlar olarak geliyor. Siyaseti falan bıraktığı yok. En son biz ziyaret ettik. Her arkadaşımız üzere onunda yürüyen bütün süreçler hakkında tenkitleri olur, teklifleri olur. Tasvip etmediği hususlar olur. Farklı düşünebilir. Bunlar çok olağan. Biz her masaya oturduğumuzda altı tane siyasi partiden oluşuyor DEM Parti. Bir o kadar da bireyler var. Siyasi partiler, bireyler, feministler var, Kürt ittifakı var, inanç kotası var. Bizde yok yok. Toplumun her bölümü oradadır. En kolay sorunda bile ‘bu yeşil midir’ diye on tane başka niyet çıkar. Lider siyasetten kopmadı, bizden kopmadı. Birlikteyiz, beraberiz. Devir dönem gidiliyor, geliniyor. Kanılarını de alıyoruz, tenkit ve tekliflerini de alıyoruz. Bizim yoldaşımızdır. Buradan bir şey çıkmaz.